Pasensiya Na.

Mga kaibigan, pasensiya na talaga at pinabayaan ko na itong aking blog (feeling may mga readers, no?). Ilang buwan pa lang kasi kami rito sa Canada, at siyempre, kahit feeling settled na kami, di pa rin maiwasang may mga bagay na dapat i-prioritize more than blogging. Pero, kahit ganito ang kalagayan ko sa ngayon, madalas pa rin akong dumalaw sa mga paborito kong bloggers. Mas gusto ko pa nga magbasa ng blogs kaysa magazines, eh. Pakiramdam ko kasi, ang blog, totoo, no holds bar. Eka nga, ang mga writers, basta isinusulat ang nasasaloob nila, kesehodang makasakit sila, di ba. Why not? E kung totoo naman ang sinasabi, di ba?

Anyway, I have decided to make this blog more personal. Dati, kumikita ako sa blog na ito sa pamamagitan ng pag-blog ng mga sponsored reviews, but from this time on, napagtanto ko na di ko na kailangan muna yun, instead, I will just blog on whatever my heart should content. Kasi naman, mas feeling ko may intriga kapag idea ko lang ang isusulat ko di ba? may laman kumbaga! Unlike kapag paid reviews, pilit lang ang paggawa mo ng contents ng entry na yun, at the same time you have to meet the requirements para pumasa ka sa advertizers quality control. Feeling ko, nadidiktahan lang ako, and I am one person that doesn't like to be dictated. Meron pa naman natitirang disisyon dito sa aking kukute, kaya sabi ko sa aking sarili, samantalahin ko na muna, bago pa ako magkaroon ng dementia.

Kaya folks, I promise, madadalas na naman ang aking pagpo-post simula ngayon. In fact, napakarami kong topics na gusto i blog lately kaso nga lang talagang busy ako sa trabaho, kaya napapabayaan ko na itong blog ko ng husto. Di bale, from now on, dadalasan ko na ang pagdalaw.

O siya, sige.... mamaya ulit.

See ya!